Verben - Kunjunktiv II, Indirekte Rede
Verben
Konjunktiv II, Präsens
|
|
haa (haben) |
sii (sein) |
werde (werden) |
|
ich |
hätt |
wär |
würd |
|
du |
hättisch |
wärsch |
würdisch |
|
er/es/sie |
hätt |
wär |
würd |
|
mir |
hätted |
wäred |
würded |
|
ihr |
hätted |
wäred |
würded |
|
sie/Sie |
hätted |
wäred |
würded |
Wänn ich Ziit hätt, würdi i s Kino gah.
Wänn s nöd würd rägne, würd er go spaziere.
|
|
chöne (können) |
müesse (müssen) |
sölle (sollen) |
|
ich |
chönnt |
müesst |
sött |
|
du |
chönntisch |
müesstisch |
söttisch |
|
er/es/sie |
chönnt |
müesst |
sött |
|
mir |
chönnted |
müessted |
sötted |
|
ihr |
chönnted |
müessted |
sötted |
|
sie/Sie |
chönnted |
müessted |
sötted |
Wänn er nöd müesst schaffe, chönnt er go spaziere.
Wänn ihr es Auto hätted, müessted ihr nöd immer de Zug nèh.
Konjunktiv II, Perfekt
Wänn sie Ziit ghaa hätted, wäred si öppis go trinke.
Wänn er nöd chrank gsii wär, wär er go schaffe.
Konjunktiv I, Indirekte Rede
|
|
haa (haben) |
sii (sein) |
tue (tun) |
|
ich |
häig |
sig |
tèg |
|
du |
häigsch |
sigsch |
tègsch |
|
er/sie |
häig |
sig |
tèg |
|
mir/ihr/sie/Sie |
häiged |
siged |
tèged |
Er hät gsäit, er sig müed.
D Maria hät gsäit, du häigsch aaglüütet.